Noela Gutiérrez

Adianto da curtametraxe que Noela Gutiérrez gravou este verán en Lalín, baseada en Un ollo de vidro

Mais o lume que alampea xamais o veredes morto

Campa de Celso Emilio Ferreiro

Nota necrolóxica

Labregos do Tempo dos Sputniks

Disco: Libremente, Editor Xosé Aldea,Febreiro 2016
Batería, teclados,acordeón e percusión: Lydia Botana (Bolboreta).
Guitarras,cavaquinho e voz:Leonardo Fdez. (Leo).
Voz: Serxio Regos ´O García´.

Deron os abecedarios
a nova da túa morte,
meu vello can de palleiro,
meu vello can de palleiro,
abandonado da sorte.

Un poeta sen fortuna
morto de morte matada
mentres soñaba coa terra,
mentres soñaba coa terra,
malferida a malpocada.

A moura necroloxía
resultou ser unha trola
da xente anana e mesquiña,
da xente anana e mesquiña,
a quen o teu verbo esfola.

Xente á que debes dicirlle
sorrindo e sen acritude:
os mortos que vós matades,
os mortos que vós matades,
gozan de boa saúde.

Pode o corpo ser vencido,
pode o dereito ser torto,
mais o lume que alampea,
mais o lume que alampea,
xamais o veredes morto.

CELSO EMILIO FERREIRO, Cimenterio privado, Edicións Roi Xordo, 1973

Podes ler neste blogue todos os temas de Celso Emilio Ferreiro que Os Labregos do Tempo dos Sputniks cantan no disco Libremente: Preme aquí

Para sabermos na primeira reunión

Que é un club de lectura?

Grupo de persoas ás que lle presta ler.

Lectura individual do mesmo libro (ou parte do libro)

Posta en común o día marcado para a reunión (diferentes opinións, dúbidas, experiencias...)

Actividades relacionadas coa lectura (vídeos, xogos, música...)

Como funciona este club de lectura?

Non é preciso comprar os libros.

Hai un exemplar na biblioteca para cada persoa. Nalgúns casos, os exemplares deberemos compartilos entre varias persoas.

A única norma que temos é tratar ben os libros da biblio e devolvelos en bo estado no prazo marcado.

Reunirémonos na biblioteca durante o recreo de mediodía de mércores ou xoves como mínimo dúas veces por trimestre.

Poderemos reunirnos máis veces se precisamos ou queremos facelo.

O clube chámase Levedar a Língua.

Este curso queremos qeremos traballar o proxecto O Noso, por iso Levedaremos o noso.

Ten un blogue, unha páxina de Facebook e, desde este curso, Instagram.

Tamén ten unha canle de youtube onde podemos subir cousiñas.

Que faremos nesta reunión?

Presentarnos nós (como lectoras e lectoras: por que, para que, onde, canto lemos?, que esperamos do club?...)

Presentar a persoa que escribiu a obra que imos ler.

Durante esta semana poderedes recollelos no horario de apertura da biblioteca co voso número de carné.

Marcar a data para a seguinte reunión: Día e hora. Ata onde lemos para ese día (podemos ler máis se queremos, pero non podemos contar o que pasa a outras persoas).

Seguir o blogue.

Se temos algunha idea para facer para ese día, podemos proporlla a Bea antes da reunión).

Lemos e levedamos o noso

Esta semana temos as primeiras reunións do clube Levedar a Lingua.

Queremos aprender de nós mesmas, daquilo que temos próximo, do que sucedeu na nosa aldea hai tempo, do que cantamos, vivimos, soñamos, sentimos un día, do que nos rodea agora e, quen sabe, se tamén nos dará para falarmos do futuro. Tentaremos colaborar co proxecto da escola "O noso", de aí o noso nome para este curso, que dá título a esta entrada.

Comezamos, pois, a nosa andaina cun masacre que sucedeu en Oseira o 22 de abril de 1909 e con dous libros que fan referencia a este feito e xa están na biblioteca:

Un ollo de vidro, Memorias dun esquelete, de A. Daniel Rodríguez Castelao, publicado pola editorial Céltiga en 1922.

Xente ao lonxe, Eduardo Blanco Amor, 1972. Leremos a edición restaurada de 2014, a primeira que, grazas ás investigacións de Xosé Manuel Dasilva, reconstrúe definitivamente a versión orixinal, fanada pola censura nos anos 70.