Mais o lume que alampea xamais o veredes morto

Campa de Celso Emilio Ferreiro

Nota necrolóxica

Labregos do Tempo dos Sputniks

Disco: Libremente, Editor Xosé Aldea,Febreiro 2016
Batería, teclados,acordeón e percusión: Lydia Botana (Bolboreta).
Guitarras,cavaquinho e voz:Leonardo Fdez. (Leo).
Voz: Serxio Regos ´O García´.

Deron os abecedarios
a nova da túa morte,
meu vello can de palleiro,
meu vello can de palleiro,
abandonado da sorte.

Un poeta sen fortuna
morto de morte matada
mentres soñaba coa terra,
mentres soñaba coa terra,
malferida a malpocada.

A moura necroloxía
resultou ser unha trola
da xente anana e mesquiña,
da xente anana e mesquiña,
a quen o teu verbo esfola.

Xente á que debes dicirlle
sorrindo e sen acritude:
os mortos que vós matades,
os mortos que vós matades,
gozan de boa saúde.

Pode o corpo ser vencido,
pode o dereito ser torto,
mais o lume que alampea,
mais o lume que alampea,
xamais o veredes morto.

CELSO EMILIO FERREIRO, Cimenterio privado, Edicións Roi Xordo, 1973

Podes ler neste blogue todos os temas de Celso Emilio Ferreiro que Os Labregos do Tempo dos Sputniks cantan no disco Libremente: Preme aquí